Vragen van alle tijden.....
Vragen van alle tijden.....
Van ds Elzo Bijl: Vanuit Zuidzijde Vragen van alle tijden..... We hebben, op een heel andere manier dan anders, Pasen mogen vieren. En de kracht en het vertrouwen van de diepe betekenis van de Opstanding mag voor ons allemaal een blijvende vaste grond zijn om op te staan en te gaan. De maatregelen rondom de coronacrisis zullen, naar we mogen verwachten, voorlopig nog wel van kracht blijven. En dat betekent zoveel mogelijk thuisblijven en sociale afstand houden. Eigenlijk zijn we als mensen daar niet op gebouwd, tenzij je echt de geest van een kluizenaar hebt. Meer en meer zullen we met elkaar dan ook wel moe worden van deze maatregelen. Helaas zullen we evengoed moeten volhouden, want het gaat om mensenlevens. Tegelijkertijd zie ik b.v. op sociale media allerlei vragen en duidingen tevoorschijn komen over wat God te maken zou hebben met deze coronacrisis. Zelf denk ik dat dat de vragen van alle tijden zijn, door alle eeuwen heen, die mensen zichzelf stellen als een ramp hen treft. Op 1 november 1755 werd de stad Lissabon getroffen door een vernietigende aardbeving, waarna allerlei vragen en duidingen opdoken over wat God hiermee te maken had. Van recentere datum is de tsunami van 2004 waarbij vele mensen het leven lieten en ook toen doken deze vragen op. En dan noem ik nog maar twee rampen uit het verleden. De vragen en duidingen rondom de coronacrisis zijn dus bepaald niet nieuw en het behoort tot ons menszijn dat ze gesteld worden. Nu is het ook algemeen menselijk dat mensen heel verschillend reageren. Toen een ramp een mens trof heb ik als reactie gehoord: "Laat dit toch iets met God te maken hebben, anders heb ik niets meer". Van een ander mens die door eenzelfde ramp getroffen werd heb ik als reactie gehoord: "Laat dit toch helemaal niets met God te maken hebben, anders heb ik niets meer". Hoe je zult reageren op een ramp en hoe je daarin Gods aanwezigheid of afwezigheid zult beleven is dus afhankelijk van hoe jouw relatie met God eruit ziet. In dit verband is de wanhopige roep naar het "waarom" uiteindelijk geen vraag naar een beredeneerd antwoord; het is een roepen van "AU" omdat de grenzen van het leven zo scherp zijn en omdat je je er zo lelijk aan kunt openhalen. In dit alles, hoe we ons er persoonlijk ook toe verhouden, mag de boodschap van de Opstanding van Jezus de dragende grond zijn waarop we ook nu staan en mag het ook de kracht en de troost zijn om vol te houden. Dat zo de zegen en de nabijheid van Christus u en jullie allen mag vergezellen. Ds. Elzo Bijl | ||
terug | ||